Perşembe, Ocak 04, 2007

fanus

Dışarda bambaşka bir hayat var…

Oysa ben, bir fanusun içinde yaşıyorum..Zeki, görgülü, entellektüel, komik, anlayışlı, nerde ne yapması gerektiğini bilen, yargısız infaz yapmayan arkadaşlar fanusu..

Dışarda bambaşka bir hayat var...

Sizin dünyanıza her an ellerindeki meşalelerle dalabilirler, herşeyi yakıp yıkabilirler..Baltalarını çıkarıp üzerinize yürüyebilir, sizi etkisiz hale getirebilirler..
Üstelik bunu sadece kelimelerle yaparlar; üsluplarıyla, tavırlarıyla, değer yargılarıyla yaparlar..Ve geride iz bırakmazlar..İz sadece sizde kalır, gösterilemez, tarif edilemez bi yerde; içerde..

Bundan yaklaşık 3 yıl önce ev kedisi
olarak sokağa ilk bırakıldığımda yiyeceğim tırmıkların farkında bile diildim..Herkesi kendim gibi, bizden gibi sanmaktaydım hala; henüz fanusun üstünün açık olduğunu fark etmemiştim diyelim..O açıktan dışarı bırakıldım ve gerisi geldi..

Dışarda gerçekten bambaşka bir hayat var; tüm ahlaki değerlerime ters bir hayat..Değer yargıları artık kokuşmuş bir hayat..Samimiyetine asla güvenilmeyecek, asla kalbinizi açamayacağınız bir hayat..
yumuşak yerinizi bulup tekmelemeleri an meselesi olacaktır inanın..

Size yaklaştıkları kadar hızlı uzaklaşacaklar ve kendilerini bile hiç yakınlaşmadıklarına inandıracaklardır..Vaad etmedikleri kalmayacak ama sonra bu lafları unutacaklardır, sonsuza kadar.. Yardımcı olacaklarını söylecekler sonra size acil durumlarda aramanız için telefon numaraları bulacaklardır..

Sizi bazı bakımlardan kendilerine bağımlı yapacaklar ve aynı hızla mahrum bırakacaklardır...

Böyle güzel olduğunuzu söyleyip değiştirmeye kalkacaklar ya da güzel/yakışıklı bulmayıp sadece ”daha güzel/yakışıklı” olanını tercih edeceklerdir; başka kriter koymadan.. Sözleriyle ya da gözleriyle kur yapacaklar sonra arkalarını dönüp geldikleri cehenneme döneceklerdir..
Zekanıza yıldızlar yağdıracaklar ama fazla düşününce kızacaklardır; çünkü çok düşününce aklınıza sorular gelir; cevabını vermesi kolay olmayan sorular..


Bu durumlardan en azından birine maruz kaldıysanız siz de düşünmüşsünüzdür mutlaka; ”neler oluyor?” diye..
Bişey olduğu yok; delil yok, sizden başka şahit yok, iz yok..
İz sadece içinizde, derinde...unutmayın başka bilen yok çünkü anlatması o kadar kolay diil, farkına varması da öyle..

Dışarda bambaşka bir hayat var..Materyalizmin sis gibi çöktüğü; şekilci, kalıpçı bir hayat...

Ben fanusumdan bir daha çıkmamaya kararlıyım..aklım ya da kalbim yeni bir filiz verene kadar en azından..yani şimdilik..

zynp

1 yorum:

Adsız dedi ki...

sessizce çıkılsa fanustan..
küçük adımlarla..
kimseler duymadan görmeden..
ve yine kimslere farketmeden sihirli bir değnekle dokunulsa o hayatlara..ve onlar,sonra düşünseler kim yaptı bunu diye..ama asla cevabı bulamasalar..sonra bu zevkle tekrar fanusa donülse ..olur mu..ve fanusta yüksek kahkalarla izlense..