Çarşamba, Ağustos 13, 2014

Salı, Ağustos 12, 2014

merak etme, idare ediyorum bir şekilde...

Ben o kadar üzüldüm ki…

Ağlayamadım aylarca. Yokluğun o kadar büyük ve sonsuz geldi ki, nefes alamadım. Konuşamadım işe yaramayan teselli cümleleri karşısında. Sanki ağzımı açsam içeri dolan havayla boğulacaktım. Tavana baktım hep, bir tek orada seninle göz göze gelmeyecektim, çünkü hiçbir yaşımda yukarıdan bakmamıştın bana.

O kadar üzüldüm ki ben…

Üzüldüğümü görürsen bir şekilde, sen de üzülürsün endişesiyle hafızasız geçirdim o günleri. Teselli edilemeyerek intikam aldım etraftan sanki. Kimsenin elinden bir şey gelmedi çünkü beni bir tek senin sarılman iyi edebilirdi. Ve sen yoktun işte, bir anda “yok” olmuştun. Bunu, önce anlamam sonra da kabul etmem gerekti.
Orada olduğu için hep şükrettiğim, devamlı ve koşulsuz sevildiğim sığınağım bir anda tuzla buz olmuştu. Çatısız kalmışım gibi, camlarım açık unutulmuş gibi, kapım kapanmıyor gibiydi, göğüs boşluğumda oluşmaya başlayan cereyan önlenemeyerek önce içimi üşütmeye sonra da dondurmaya başladı.
Kimse beni tam olarak anlamadı…

O kadar üzgündüm ki, yalnızlaştım iyice “iyiyim ben merak etmeyin” cübbesini giyerek. Görünmez oldum sandım ama işte apaçık ortadaydım ve yanına yaklaşılamaz durumdaydım. İyi tanıyanlar bir adım uzakta durdu; düşsem tutacaklardı, az bilenler yerli yersiz konuştu teselli edebilmek için. 
Ben, hayatın ortasında ayazda dımdızlak duruyordum oysa ki, kulağımda rüzgar sandığım bir uğultuyla;
Hayatmış o, oysa...

.
.
.

Doğum gününde anladım seni bir daha asla göremeyeceğimi.. Varlığını temsil eden o gün ilk kez sensiz olmak, sensizliğin sonsuz oluşunu idrak etmek sonunda.. Ağlamak gibi aciz ve edilgen bir eylemle gerçekleştirdiğim bu "kutlama"  ruhun şad olsun diye, beni duy diye, belki son bir kez yanıma gelebilirsin diyeydi.. gelemedin. 

Sen benim kalbimi ısıtan biriciktin... 

Güzel uyu.. Bundan sonra ne zaman rakı içsem hep senin için, okuduğum her dizede sen olacaksın, yardım ettiğim her insanda, yargılamadan anlamaya çalıştığım her olayda. Güzel ve geniş kalbini kendime en rahat yatak belliyorum uyumak için geceleri, aklımdan bir an olsun çıkmadığını bil istiyorum... bazen ağız dolusu gülüyorum mutlu olduğumu gör diye, merak etme idare ediyorum baba bir şekilde.

zynp